Welkom bij onze rubriek “Boek van de Maand”. Elke maand bespreken we een boek dat onze aandacht heeft getrokken. Deze maand staat het boek 🇳🇱Een man die Ove heet /🇬🇧 A Man Called Ove in de spotlight. Lees verder om te ontdekken waarom we juist dit boek hebben uitgekozen om te bespreken en om meer te weten te komen over de inhoud en onze meningen over het boek.
Let op: dit boek bevat passages over zelfmoord en kan mogelijk verontrustend zijn voor sommige lezers.
Meedoen? Wil je ook je mening geven? Geef dan jouw antwoorden op de vijf vragen in de reacties onder dit bericht! Alvast vooruit lezen? Voor het boek van de maand in maart 2023 lezen we DIT boek
Waarom hebben we gekozen voor Een man die Ove heet
Imke heeft het boek Een man die Ove heet gekozen als boek van de maand februari. Over dit boek is al heel veel positiefs gezegd en sinds deze maand is ook de verfilming ervan te zien in de bioscopen. Reden genoeg dus om zelf ook een mening te vormen!
Een man die Ove heet ook lezen?
In onze bespreking van het boek van de maand lees je veel spoilers. Mocht je het boek nog willen lezen, dan zouden wij je aanraden om dat eerst te doen. Laat daarna in de reacties jouw antwoorden achter op de vragen over Een man die Ove heet. Hieronder zie je de beste prijzen voor dit boek in de (online) winkel
Tip: Edwin heeft dit boek geluisterd via Storytel. De verteller weet er een levendig verhaal van te maken. Jij kan ook Storytel goedkoop uitproberen: Nu 6 maanden lang 50% korting. Bekijk de aanbieding!
Bekijk de trailer
Hieronder vind je de trailer van A man called Otto. En de Zweedse trailer van Een man die Ove heet. Deze laatste film kan je kopen of huren via YouTube films.
De Zweedse versie
Beperken de routines van Ove zijn leven?
Imke: Ik denk dat de routines van Ove hem juist hebben gered. Hij heeft in zijn leven behoorlijk wat verlies voor zijn kiezen gekregen: hij raakte zijn ouders al op jonge leeftijd kwijt, zijn ongeboren kind, zijn vrouw. Ik denk dat hij zich kon vastklampen aan de de vastigheid die deze routines hem boden en dat hij daar de kracht uit haalde om door te kunnen.
Puck: Ik denk zelf dat veel lezers misschien zullen vinden dat de routines van Ove zijn leven beperken. Zelf ervaart hij dat in mijn ogen totaal niet. Het geeft hem een soort houvast in zijn leven. Zijn routines zijn hem heilig en hij ervaart juist onrust als dingen anders gaan dan anders.
Edwin: Routines kunnen voor sommige mensen enorm belangrijk zijn omdat ze structuur en stabiliteit bieden in hun dagelijks leven, helpen bij het bereiken van doelen. Bij Ove zijn het echter niet allemaal gezonde gewoontes. Ik denk niet dat het zijn leven veel beperkt, maar inderdaad houvast biedt.
Welke rol denk je dat de kat speelde in de roman? Was het belangrijk voor het verhaal, en zo ja, waarom?
Imke: Voor mij persoonlijk zorgde de kat voor humor. Ik heb echt geschaterd om het stukje waarin de kat de auto onder kwijlt als een soort wraak omdat hij niet mee naar binnen mocht. Voor Ove is de kat een reden geweest om door te gaan. Op het moment dat hij er een einde aan wilde maken, weerhield de aanwezigheid van de kat hem hiervan. Doordat hij nu de verantwoordelijkheid heeft gekregen over een levend wezen, hoe hard hij er ook tegen vocht, heeft hem dat ook gedwongen om nieuwe routines te maken: iedere ochtend tonijn eten. Dit deed mij ook erg sterk denken aan de serie After Life, waarin de hoofdpersoon zijn vrouw verliest aan kanker, en de hond zijn enige reden is om elke dag uit bed te komen. Ik denk dat dit voor Ove stiekem ook wel een beetje zo werkte en ik denk ook dat Parveneh hoopte dat de aanwezigheid van de kat dit gevoel bij Ove teweeg zou brengen.
Puck: De rol die de kat speelt in het boek is enorm belangrijk! Voor mij is dit één van de leukste verhaallijnen in het boek. Echt hartverwarmend om de ontwikkeling te zien van kat als “vijand” tot kat als beste maatje van Ove.
Edwin: Ik vind de kat maar een vreemd personage in het boek. De schrijver heeft de kat menselijke emoties gegeven. Qua gedrag is het meer een hond. De kat heeft Ove wel wat liefde gebracht. Ook al wilde Ove de kat niet in huis hebben. Dit werd door de zeer opdringerige buurvrouw Parveneh aangeraden. Uiteindelijk heeft het Ove wel veel goeds gebracht.
Is jouw mening over Ove in de loop van het boek veranderd?
Imke: Absoluut. De schrijver heeft dit ook duidelijk zo bedoeld. Je leest aan het begin dat Ove gewoon een chagrijnige oude man is, maar door het verhaal heen leer je welke beweegredenen Ove heeft voor de dingen die hij doet. Meestal heeft hij hierbij echt het welzijn van anderen in gedachten en doet hij niet alles om alleen maar te zeuren. Ergens dacht ik aan het begin ook dat Ove misschien een vorm van autisme had, omdat steeds werd benadrukt dat hij alles zwart wit zag en dat zijn vrouw alles in kleuren zag. Maar hoe verder het verhaal zich ontwikkelde, hoe meer ik me realiseerde dat het toch echt anders in elkaar steekt en dat Ove gewoon heel veel pijn heeft gekend.
Puck: Nee, Ove blijft in mijn ogen namelijk precies dezelfde persoon. Hij komt toevallig wel steeds in situaties waarin hij niet anders kan dan handelen vanuit zijn eigen waarden en normen. Hierdoor wordt hij door andere mensen in zijn omgeving steeds meer gezien als iemand die behulpzaam is en misschien zelfs een echte “held”.
Edwin: Nee. Ove is Ove en is het gehele boek door is Ove ook gewoon Ove gebleven (in deze zin staat vier keer Ove. Dit is mooi in lijn met de hoe vaak Ove wordt genoemd in het boek!). Een hele chagrijnige map die veel moppert, maar met een klein hartje.
Kan jij je identificeren met Ove?
Imke: Gelukkig heb ik nog nooit zo diep in een dal gezeten dat ik een einde aan mijn leven wilde maken. Wel kan ik begrijpen dat het lastig is om de vriendelijkheid van anderen toe te laten op het moment dat je jezelf dus eigenlijk niets meer gunt.
Puck: Op sommige punten een klein beetje. Maar wat ik eigenlijk het allerleukste vind aan dit boek is dat iedereen in zijn omgeving wel een Ove kent. Of Ove-trekjes herkent in personen in zijn omgeving. Dit is wel één van de redenen waarom ik het boek zo sterk vind. En waardoor het boek waarschijnlijk zo populair is bij zo’n grote groep mensen.
Edwin: Ove is eigenlijk een combinatie van 10 mensen in één. Ik denk dat iedereen wel iets herkent in Ove of mensen in zijn of haar omgeving heeft die Ove-trekjes hebben. Zelf herken ik ook wat karaktertrekjes bij dit personage, zoals merkgetrouw zijn en houden van vastigheid. Ove deed me erg denken aan het personage Walt Kowalski (Clint Eastwood) in de film Gran Torino. Alleen had het karakter Walt veel meer lagen dan Ove, waardoor ik wel kon genieten van Gran Torino, maar absoluut niet van Ove in dit boek.
Wat vind je het mooiste stuk uit het boek?
Imke: Eigenlijk het stukje vlak voor het einde. Ove heeft een rijk leven gekregen dankzij Parveneh en de andere buurtbewoners. Hij heeft gezelligheid thuis in de vorm van een kat, hij heeft weer doelen en bezigheden in zijn leven. Ove voelde zich weer nodig en gewaardeerd.
Puck: Ik vind het erg lastig om deze vraag te beantwoorden. De eerste 40 e-book pagina’s vond ik het boek helemaal niks. Later in het boek kwamen er eigenlijk meer stukken die maakten dat ik het boek steeds meer ging waarderen. Eén van de mooie stukken vond ik het onderstaande stuk dat Ove op bezoek ging bij de vader van zijn vrouw, Sonja. Later in het boek komt er eenzelfde soort situatie met Parvaneh. Hierin zegt hij ‘Want jij bent geen volslagen idioot.’ En deze woorden zou Parvaneh altijd herinneren als het mooiste compliment dat hij haar ooit zal geven. Ik denk dat de relatie tussen Sonja en Ove ook zo goed was omdat Sonja hem begreep, omdat hij leek op haar vader.
Haar vader zei niets, stond alleen zachtjes snuivend op met de pijp in zijn hand en pakte de krant van het aanrecht. Op weg naar zijn leunstoel bleef hij halverwege een tikje aarzelend staan, steunend op zijn stok. ‘Vist ie?’ bromde hij ten slotte zonder haar aan te kijken. ‘Ik geloof het niet,’ antwoordde Sonja. ‘Nee, nee. Dat moet ie dan maar leren,’ mompelde hij tot slot. Hij stak zijn pijp in zijn mond en verdween naar de woonkamer. Sonja had hem aan niemand ooit een mooier compliment horen maken.
Edwin: De zin “alle mensen zijn tot diepste uitstellers, we denken altijd dat er nog genoeg tijd is dingen te doen met andere mensen. Tijd om dingen tegen hen te zeggen. Tijd genoeg om bezwaar aan te tekenen.” heeft mij wel aangegrepen. Al is het zeker cliché. Ik vond ik het tijdens het luisteren (via Storytel) toch erg mooi.
Wat heeft Ove bijgedragen aan Parveneh en omgekeerd?
Imke: Ik denk dat Parveneh bijna als een soort dochter voor Ove werd. Parveneh heeft het muurtje dat Ove om zich heen had gebouwd stuk voor stuk afgebroken door eigenlijk over zijn grenzen heen te walsen. Uiteindelijk is Ove hier erg blij om want doordat hij Parveneh kon toelaten, was er ook ruimte voor de rest van de buurtbewoners, kon hij zijn ruzie met Rune weer bijleggen en Anita helpen bij zijn verzorging. Door de hartelijkheid van Parveneh en haar lieve kinderen, heeft Ove toch de ervaring van het hebben van kleinkinderen, ondanks dat hij zelf geen kinderen op de wereld heeft kunnen zetten. Parveneh heeft letterlijk de warmte weer teruggebracht in Oves leven (lekker de radiatoren opschroeven).
Puck: Het mooie vond ik dat Parveneh zich vanaf het allereerste moment niet liet afschrikken door het gedrag van Ove. Misschien omdat ze eigenlijk door de hardere buitenkant al kon zien dat Ove een goed mens is. Parveneh zorgde ervoor dat Ove steeds meer betrokken werd bij de andere buurtbewoners en dat hij zelfs de kat in huis huis nam. Omgekeerd stond Ove eigenlijk altijd klaar voor Parveneh en haar familie en heeft hij haar veel geholpen. Uiteindelijk werd Ove ook opgenomen in de familie.
Edwin: Het was blijkbaar vanaf het eerste moment de missie van Parveneh om Ove uit zijn eenzaamheid te trekken. Dit is haar uiteindelijk deels gelukt.
