John Green van eigen bodem: dit verhaal deed me erg sterk denken aan ‘Een weeffout in onze sterren’. Misschien zelfs wel beter!
Daan is zeventien en hij staat met twee benen in het leven. Hij zit in zijn laatste jaar op de middelbare school, de plannen voor na de examens liggen al klaar en de zomer die er tussen zit, is bomvol muziek gepland. Maar dan lopen de zaken anders dan gedacht: ineens kan hij na een optreden niet meer op zijn benen staan. Men denkt dat hij te veel gedronken heeft, maar na onderzoeken blijkt dat hij een tumor in zijn hersenen heeft.
Nadia is het tegenovergestelde van Daan. Ze is vijftien jaar, en ze is altijd somber. De band met haar ouders is erg slecht en Nadia snijdt zichzelf. Hoe dit komt? Haar handtastelijke oom…Wanneer Nadia opnieuw wordt lastiggevallen door hem, belandt ze in het ziekenhuis.
In het ziekenhuis ontmoet ze Daan. Er ontstaat een band tussen de twee. Ze leren elkaar langzaam kennen en ze leren elkaar de andere kanten van het leven kennen. Tijdens deze woelige periodes in hun levens, verstevigt de band tussen hen. Maar hoe lang zal dit mogen duren?

Daan & Nadia in de winkel bekijken
Over de auteur
Esther Walraven heeft met Daan & Nadia haar YA debuut geschreven, inmiddels is ook ‘Wind’ verschenen, een YA-XS.
Ze is naast schrijfster ook wetenschapper en docent. Als kind wilde ze altijd al voor de klas staan, maar ze wilde ook schrijfster worden, en toneelspeelster. Ze vond het ook erg leuk om feitjes uit te zoeken en dan vooral over het menselijk lichaam. Nu is ze gezondheidswetenschapper en ze geeft les op de universiteit en ze schrijft kinder- en jeugdboeken, dus ze heeft al haar dromen uit laten komen!
Esther Walraven is haar schrijversnaam, in werkelijkheid heet ze Esther Bakker. Ze is geboren in 1973 in Hoorn en ze woont nu in Zuid-Limburg. Ze is gek op natuur en op water en ze leert graag nieuwe dingen. Deze passie heeft ze verwerkt in haar Waarom-boeken: Waarom achtbanen te gek zijn, Waarom je eigen scheten soms niet zo erg stinken, en nog veel meer.
Informatie en beoordeling
-
Ik kon het einde niet tegenhouden, maar ik wilde niets liever
Review
Zoals Esther Walraven in haar verantwoording nog laat weten: zij is van de personages gaan houden, ik ook. Uit alle macht probeer je het einde van dit boek te vermijden, maar tegelijkertijd is er geen ontsnappen aan. De kleuren van de bladzijden geven veel weg, dragen bij aan de stemming van het verhaal. Er is veel zware kost te verwerken, maar ook een heleboel waardoor je hart een beetje groeit. Absoluut een bijzonder boek dat diepe indruk maakt.