De appels van Moskou is het schitterende verhaal dat zich afspeelt in het Moskou van de jaren 80. Anja en Milka zijn onafscheidelijk, beste vriendinnen, bijna als zussen. Ze brengen hun tijd door met het fantaseren over de toekomst, ze luisteren naar Queen en ze luisteren naar hun ouders die praten over het IJzeren Gordijn.
Wanneer ze vijftien zijn, ontmoeten ze Lopatin en Trifonov, twee klasgenoten. De vier vrienden vormen een groep, ze delen geheimen met elkaar, ze praten over de politiek, over kunst en over verboden boeken. Maar de wereld verandert om hen heen en een plotselinge tragedie zorgt dat alles in één klap onherstelbaar wordt beschadigd.
Een zeer indringend verhaal over vier vrienden waarin een prachtig beeld van de Sovjettijd wordt neergezet, dat precies op het kantelpunt staat.
De appels van Moskou in de winkel bekijken
Over de auteur
Kristina Gorcheva-Newberry is een Russisch-Armeense immigrante. Ze is opgegroeid in de Sovjet Unie. Haar moeder geloofde dat je geen eten verdiende als je niet op zijn minst had gelezen die dag.
in 1995 verhuisde Kristina naar de Verenigde Staten, na de val van het IJzeren Gordijn. Ze heeft daar literatuur en Engels gestudeerd.
Ze heeft al meerdere prijzen ontvangen voor haar korte verhalen. ‘De appels van Moskou’ is haar romandebuut.
Het IJzeren Gordijn
Het IJzeren Gordijn vormde de grens tussen het kapitalistische westen van Europa en het communistische Oostblok (de Sovjet-Unie). Deze grens is na de Tweede Wereldoorlog opgezet maar werd abrupt afgebroken nadat de macht van de communistische partijen ineenstortte. Dit IJzeren Gordijn vormde het symbool voor de Koude Oorlog.
Informatie en beoordeling
Titel: De appels van Moskou
Genre: Historische fictie
Auteur: Kristina Gorcheva-Newbery
Uitgave: 1
Bindwijze: Paperback
Uitgeverij: Nieuw Amsterdam
Logo uitgever:
Publicatiedatum: 29 March 2023
ISBN: 9789046830383
Aantal pagina's : 315
-
Zware lasten als voldongen feiten: je moet het er maar mee doen.
Review
Het is lastig om te bepalen wat ik nu precies voor gevoel meeneem uit dit verhaal. Aan de ene kant is de beschreven wereld een grijze, sombere en besloten wereld. Daar tegenover staat dat de krachtige vriendschap het verhaal doet opbloeien. Maar de zware lasten die de personages met zich meedragen worden aan de lezer als voldongen feiten gepresenteerd: het is wat het is en je moet het er maar mee doen. Er wordt niet teveel aandacht aan besteed, het verhaal moet door. Het leven moet door. Een reflectie van hoe het moet zijn geweest om in de Sovjet Unie te leven. Hoewel er veel informatie in het boek zit is dit allemaal wel op een zeer innemende manier verwoord. De manier waarop de vier tieners worden gepresenteerd is denk ik ook realistisch: zoekend naar wie ze willen zijn, wat ze willen (ja, ook een boel seks), en dromen over een toekomst waar ze geen idee van hebben. De plaats en de tijd worden goed gevangen maar het was geen gemakkelijk boek om te lezen. Wel voelde ik me helemaal verbonden met de groep vrienden, hun ideeën. Ze hebben me geraakt. Ik heb veel geleerd over Rusland en over de mindset van de bevolking. Er wordt veel gesproken over verlies en rouw maar ook over de schoonheid van het land, de cultuur. Toen ik de bio van Kristina Gorcheva-Newberry schreef, ontdekte ik dat er best overeenkomsten zijn tussen haar en haar hoofdpersoon.
