Summary

Een gezellig moordmysterie. Hoewel er op de voorkant van het boek staat aangegeven dat het om een thriller gaat, vind ik zelf dat je dit eigenlijk geen thriller kunt noemen. Het verhaal begint met een spannende aftrap waarbij een lichaam wordt ontdekt, waarna het verhaal volledig in elkaar zakt wat de spanning betreft. Er is heel veel aandacht voor de kandidaten, hun achtergrond, hun persoonlijkheden. Ook is er heel veel aandacht en tekst gereserveerd voor de recepten en baksels. Hoewel dit niet onaangenaam was om te lezen (eigenlijk zelfs gezellig), merkte ik wel dat ik in spanning zat om het moment wanneer de spanning in het boek dan zou beginnen. Dit duurde naar mijn smaak te lang. De verhoudingen zijn uit balans: te weinig bloed, te veel baksels.

Het is vergelijkbaar met een Agatha Christie verhaal: een gesloten setting, geen telefoons, mysterieuze dingen die gebeuren en een groepje mensen dat elkaar verdenkt. Het is geenszins vernieuwend, gevuld met clichés en totaal voorspelbaar. Ik denk dat een lezer die dit als verwachting heeft behoorlijk tevreden zal zijn na het lezen van dit boek, maar wanneer je echt een thriller verwacht, kom je toch een beetje bedrogen uit. Ik vond het boek leuk en vermakelijk, maar niet heel sterk, daarom kom ik uit op 2,5 ster.