Review

Een schitterend geschreven, duister verhaal. Het heeft alle elementen die je wenst bij het lezen van een ‘gothic’ verhaal: een vreemd oud huis, een familie met duistere geheimen, mensen met valse bedoelingen. Toch is er niets cliché aan dit verhaal. Door de combinatie met folkloristische verhalen krijgt dit genre een totaal nieuwe invalshoek. In het midden van het boek was ik wel zoekende. De achterflap beschrijft echt maar een derde van het verhaal dus toen het plot ineens een hele andere wending leek te nemen, had ik er even moeite mee om het verhaal vast te houden. De magische wezens die lange tijd nergens te bekennen waren, zijn ineens in overvloede aanwezig en dat vond ik lastig te rijmen met het gevoel dat eerder is opgebouwd. Echter vond ik het personage Miren erg fijn. Ik bewonder haar om haar daadkracht en moed en de keuzes die ze heeft durven maken. De manier waarop Slatter de verhalen, sprookjes en mythes vervlecht met het plot van het boek is erg tof gedaan. Hierdoor krijgt alles meer diepgang, meer lading en draagt het bij aan de gehele mysterieuze atmosfeer die door het boek heen verwerkt is.