Mijn Biecht is een autobiografisch verhaal van Leo Tolstoj. Hij beschrijft hoe hij in een existentiële crisis terecht komt. In het boek beschrijft hij zijn zoektocht naar het antwoord op de vraag: “Hoe kan ik een zinvol leven leiden?”
Over Mijn Biecht
Mijn Biecht is geschreven in de periode tussen 1879 en 1880. Tolstoj was begin vijftig en op het hoogtepunt van zijn roem. In dit korte autobiografische werk beschrijft de auteur hoe hij in een existentiële crisis terecht kwam en hoe hij hier ook weer uit kwam. Hij worstelde zo erg met meerdere gedachten, waar hij niet meer uit kwam, dat hij zelfmoord als een wezenlijke optie zag.
Tolstoj beweert in het boek dat alles uiteindelijk naar de waarheid leidt. De waarheid staat gelijk aan de dood. Deze erkenning van de dood en de zinloosheid van het leven bedorven voor hem elke vorm van vreugde die hij kon ervaren.
In het boek gaat hij op zoek naar de zin van het leven. Hij neemt je mee op een wonderlijke reis van zijn jeugd en opvoeding, zijn eerste boek en hoe hij het Russisch-Orthodoxe Kerk vond en weer verliet.
Wist je dat: Tolstoj werd een pacifist en een anarchist. Zijn ideeën over een geweldloos verzet beïnvloedden zowel Mahatma Gandhi als Martin Luther King.
Dit boek ook lezen?
Over de auteur
Leo Tolstoj was een Russische schrijver, filosoof en politiek denker. Hij is vooral bekend vanwege zijn grote romans, zoals Oorlog en Vrede en Anna Karenina, die worden beschouwd als enkele van de grootste werken uit de literatuur. Tolsoj werd geboren in 1828 in Tula, Rusland, in een aristocratische familie. Hij In de jaren 1860 raakte hij geïnteresseerd in spirituele en morele filosofie en begon hij zijn eigen ideeën te ontwikkelen over religie, geweldloosheid en pacifisme. Deze ideeën hadden een grote invloed op zijn latere werk en zijn politieke activisme.
Mijn mening over Mijn Biecht
Titel: Mijn Biecht
Genre: Non-fictie, biografie
Auteur: Leo Tolstoj
Uitgave: 1
Bindwijze: Paperback
Logo uitgever:
Publicatiedatum: 19 January 1882
Summary
Ik heb dit boek gelezen nadat ik Anna Karenina en Oorlog en Vrede al had gelezen. De schrijfstijl van Tolstoj was me dan ook niet onbekend. Hoewel dit een vrij dun boek is voor Tolstoj-begrippen, ben ik er toch lang mee bezig geweest. Ik wilde elk woord in me opnemen en proberen te begrijpen hoe Tolstoj zich voelde. Ik vond het echt een fantastisch boek. Bijzonder hoe Tolstoj zijn worsteling op zo’n duidelijke papier wist te krijgen. Dapper hoe hij beschrijft dat hij zijn beste romans op gegeven moment écht slecht en pervers vond. Bijzonder als je bedenkt dat hij dit dacht op het hoogtepunt van zijn schrijverscarrière. Uiteindelijk omarmt hij Oecumene: “In de smallere betekenis bevordert de oecumene de eenheid, samenwerking of het onderlinge begrip tussen de diverse religieuze groepen of denominaties binnen een religie.” (bron). Ik heb dit boek in het Engels gelezen, maar ik ga het nog eens lezen in het Nederlands, om de worsteling van Tolstoj boek echt voor de volle honderd procent te kunnen begrijpen. Dit boek is zeker niet voor iedereen een aanrader wegens het zware onderwerp en lastige schrijfstijl. Ik las dit boek tijdens mijn reis door Australië. Het heeft toen een diepe indruk achtergelaten.
