Review

Toen ik de flaptekst van dit boek las had ik echt de verwachting dat dit een geweldig boek zou zijn. De setting (Londen in de 17e eeuw, de theaterwereld) spraken enorm tot mijn verbeelding en ik lees zelf dus heel graag boeken over Elizabethaans Engeland. Maar….ik miste een plot. Er wordt slechts mondjesmaat verteld hoe het nu precies zit met het aanbidden van vogels (Aviscultans) en wat de cultuur erom heen nu precies inhoudt, de achtergrond van Shay vond ik veel te mager, de kennismaking met Nonesuch werd een beetje kunstmatig in het verhaal verwerkt waardoor het geforceerd aanvoelde. Daarna kabbelt het verhaal een beetje voort en gebeurt er maar weinig interessants. Door het gebrek aan uitleg was ik met enige regelmaat het verhaal ook een beetje kwijt en moest ik verder ploegen om ergens weer de draad op te pakken. Als ik het boek even had weggelegd, was het ook zeer lastig om er weer in te kunnen komen, daarom heeft het me best wat tijd gekost om het uit te krijgen. De personages zijn en blijven erg vlak, terwijl ik het gevoel had dat er heel veel potentie is blijven liggen. De romantiek voelde onecht. Ik ben er van overtuigd dat dit boek een heel pak beter zou kunnen zijn als er een beter plan aan ten grondslag zou liggen waarin duidelijk wordt gepland hoe het verhaal loopt en waar er nog hiaten in het plot zitten. De taal is wel schitterend! Osman heeft echt een prachtige manier van schrijven die, mijns inziens, aparte aandacht verdient. Though for the finale, I think it was really made just weird and uncomfortable due to one of the trigger warnings listed. It felt like it had no real reason to happen other than shock/create something sad and so it was just hard to read those parts… I think this book could really have benefited from some extra editing and a solid plan of the story from start to finish. I would love to see if more comes from this universe though as I absolutely love the idea of the Aviscultans and really want to see that explored further!